در سا لهای اخیر، حفظ سلامت ماده غذایی و افزایش عمر ماندگاری موادغذایی جایگاه ویژ های در صنایع غذایی به خود اختصاص داده است. گزارش ها نشان می دهند كه مسمومیت های غذایی به سرعت روبه افزایش است (Alzoreky, and Nakahara, 2003). در كشورهای صنعتی سالانه حدود 30% از مردم از مسمومیهای غذایی رنج می برند. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO) در سال2000، حدود 2 میلیون نفر در سرتاسر دنیا دراثر بیمار یهای گوارشی ناشی از مسمومیت های شدید با توجه به این گزارش ها و لزوم تأمین امنیت غذایی جان افراد، تولید مواد غذایی سالم و ایمن، یكی از اهداف مهم تولیدكنندگان موادغذایی به شمار میرود.
یكی از رو شهای معمول حفظ سلامت ماده غذایی، استفاده از نگهدارنده هاست و از آنجایكه مصرف نگهدارنده های شیمیایی در موادغذایی میتواند خطراتی را برای سلامت انسان به همراه داشته باشد، امروزه استفاده از نگهدارنده های طبیعی مورد توجه محققین قرار گرفته است. با توجه به اثرات سوء نگهدارنده های شیمیایی و افزایش سطح آگاهی مردم، استفاده از نگهدارند ههای طبیعی بیش از پیش مورد توجه محققین قرار گرفته است، از جمله تركیبات طبیعی كه می توانند به عنوان نگهدارنده در مواد غذایی به كار رود میتوان به اسانس های گیاهی اشاره كرد. اسانس ها می توانند اثرت ضدباكتریایی، ضدقارچی، ضد اكسایشی و یا ضدسرطانی داشته باشند (Burt, 2004).
1-2- پرسش اصلی تحقیق (مساله تحقیق)
آیا گیاه آویشن (Thymus vulgaria) بر خصوصیات شیمیایی و میکروبی سوسیس در دوران ماندگاری تاثیری دارد؟
1-2-1- بیان مسأله اساسی تحقیق به طور كلی (تشریح مسأله و معرفی آن و. ..)
گوشت و فرآورده های گوشتی جزء مواد غذایی اصلی در جوامع توسعه یافته هستند. این مواد منابع مهمی از پروتئین با کیفیت بالا، ویتامین (A، D، E و K) و مواد معدنی (آهن، منگنز، مس و روی)، محسوب میگردند. در بین مواد معدنی موجود در گوشت، آهن از نظر تغذیهای بسیار با ارزش است. نیمی از آهن موجود در گوشت در ساختمان هموگلوبین وجود دارد که این آهن نه تنها خود به میزان 15 تا 35 درصد به خوبی در بدن جذب میگردد، بلکه جذب آهن موجود در سایر مواد غذایی که جذب آهن پایینی دارند از جمله غلات را تا میزان ده برابر افزایش میدهد. این مسأله در جامعه ما که فقر آهن بسیار شایع است دارای اهمیت ویژهای است. علاوه بر مواد مفید ذکر شده، فرآورده های گوشتی حاوی چربی، اسیدهای چرب اشباع، نمکهای کلرید، نیترات و نیتریت سدیم میباشند. بنابراین دارای اثرات مثبت و منفی بر سلامتی انسان هستند (Bender, 1992;Jimenez- Colmenero et al., 2001) .
سوسیس و کالباس از معروف ترین فراورده های گوشتی است که مورد علاقه ی میلیون ها مصرف کننده در سراسر جهان است. در پاسخ به درخواست مصرف کنندهها برای محصولات طبیعی و تمایل آنها به پرداخت مبلغ بیشتر برای غذاهای طبیعی (Sebranek and Bacus, 2007)، صنعت گوشت بهدنبال یافتن راه حلهای طبیعی برای کاهش تندشدن اکسیداتیو و افزایش عمر ماندگاری محصولات خود میباشد (Naveena et al., 2008). گیاهان به عنوان منابع خوبی از آنتیاکسیدانهای طبیعی بوده و میتوانند جایگزین خوبی برای آنتیاکسیدانهای سنتزی مرسوم شوند (Nunez de Gonzalez et al., 2008a). اکسیداسیون چربی به دلیل اینکه باعث کاهش کیفیت محصولات گوشتی می شود دارای اهمیت میباشد (Raghavan and Richards, 2007) و باعث تأثیر منفی بر روی ویژگیهای حسی مانند رنگ، بافت، بو و مزه و نیز کیفیت تغذیهای محصول و تأثیر نامطلوب بر بدن انسان میگردد (Nunez de Gonzalez et al., 2008b). در نتیجه بهدلیل حفظ سلامت مصرف کننده و نیز دلایل اقتصادی، تحقیقات زیادی با هدف افزایش پایداری چربی و محصولات حاوی چربی انجام گرفته است. بهکارگیری آنتیاکسیدانها یکی از سادهترین راههای کاهش اکسیداسیون چربی است (Tomaino et al., 2005).
فرآوردههای گوشتی به دو دلیل دچار فساد میشوند: رشد میکروبی و فساد شیمیایی. رایجترین شکل فساد شیمیایی تندشدن اکسیداتیو است. این فرآوردهها دارای پایداری اکسیداتیو پایینی هستند و به تندشدن چربی در طی تولید و نگهداری حساس میباشند. در تمام محصولات گوشتی فرآوری شده برای کنترل تغییرات اکسیداتیو از آنتیاکسیدان استفاده میشود و مطالعههای زیادی نشان دادهاند که اکسیداسیون چربی در گوشت و محصولات گوشتی با بهره گرفتن از آنتیاکسیدانها قابل کنترل یا به حداقل رساندن است. یکی از نقشهای نیتریت سدیم در این محصولات نقش آنتیاکسیدانی آن است (Kanatt et al., 2008; Sebranek et al., 2005). این ترکیب از تندی اکسیداتیو چربیهای موجود جلوگیری میکند که احتمالاً به دلیل درگیر کردن آهن میوگلوبین به عنوان عامل پرواکسیدان است. امروزه در تولید فرآورده های گوشتی عملآمده، استفاده از نیتریت به عنوان یک جزء ضروری رایج است؛ زیرا نیتریت دارای اثرات مثبت فراوان در این فرآورده ها میباشد از جمله:
الف) نقش بازدارندگی نیتریت برای باکتریهای بیهوازی که مهمترین آنها کلستریدیوم بوتولینیوم[1] است و کمک نیتریت به کنترل سایر ریزسازوارهها مانند لیستریا مونوسایتوژنز[2] (Sebranek and Bacus, 2007)
ب) بهبود و تثبیت رنگ و طعم فرآوردهی نهایی و جلوگیری از تندی اکسیداتیو چربیهای موجود (Skrokki, 1995;Zanardi et al., 2002).
با اینکه نیتریت وظایف ذکر شده را به خوبی انجام میدهد، اما به دلیل ایجاد ترکیبات نیتروزی جهشزا و سرطانزا لازم است این مواد را تا حد امکان از رژیم غذایی حذف نمود (سحری و شریعتمداری، 1381). از سال 1960، فرضیه هایی در ارتباط با نیتریت موجود در رژیم غذایی و ایجاد سرطان مطرح شده است. نتایج حاصل از مطالعات نشان می دهند که بسیاری از سرطانهای رایج مثل سرطان کولون، پروستات و سینه، به علت حضور عوامل و ترکیبات مضر موجود در مواد غذایی فرآوری شده از جمله گوشتهای عمل آمده با نیتریت ایجاد میشوند (Ferguson et al., 2004).
مطالعههای زیادی خصوصیات آنتیاکسیدانی، ضدمیکروبی، ضدویروسی، ضدالتهابی و ضدسرطانی اسانسها را نشان دادهاند. اسانس ادویهجات حاوی دیترپنهای فنولی هستند که به عنوان آنتیاکسیدان عمل کرده و اثر همافزایی بالایی با سایر آنتیاکسیدانها از خود نشان میدهند (Viuda-Martos et al., 2009). اسانسها، مایعهای روغنی هستند که از اجزای گیاهی بهدست میآیند و در حقیقت مخلوط پیچیدهای از هیدروکربنها، الکلها، استرها، آلدئیدها، ترکیبات کربوکسیلیک و در بعضی موارد فنیل پروپانوئیدها هستند. ویژگیهای ضدمیکروبی این روغنها به حضور ترکیبات فنولی نسبت داده شده است. اگرچه مطالعههای زیادی در رابطه با خصوصیات ضدقارچی و ضدباکتریایی عصاره و اسانس گیاهان انجام گرفته است، مطالعهی کمی روی فعالیت این ترکیبات در سامانه غذایی گزارش شده است. مشخص است که فعالیت ضدمیکروبی اسانسها در سامانه غذایی در مقایسه با محیط آزمایشگاهی به دلیل وجود چربیها، کربوهیدراتها، پروتئینها، نمکو pHهای مختلف دچار کاهش میشود. بنابراین، مقادیر بیشتری از این ترکیبات در سامانه باید بهکار رود که در خصوصیات حسی محصول تغییر ایجاد خواهد کرد (Busatta et al., 2007).
خانواده نعناعیان (Lamiaceae) یکی از بزرگترین و متمایزترین خانوادههای گیاهی گیاهان گلدار است که دارای پراکنش جهانی میباشد و دارای حدود 150 جنس و 2800 گونه می باشد که در بین آنها Thymus vulgaris اساسا به نام آویشن باغی شناخته شده است ( Goncalves et al., 2011). آویشن یکی از شناخته شده ترین گیاهان دارویی میباشد که گونه های مختلفی از آن در کوهستانهای ایران می روید. آویشن در طب سنتی ایران و اروپا ، مصرف دارویی دارد که گیاهی علفی و معطر، دارای خواص دارویی بسیاری است و از آن در صنایع غذایی، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده های متنوعی میشود. قسمتهای دارویی این گیاه، سرشاخه های آن و برگ خشک شده آن (اندامهای هوایی) می باشد که حاوی اسانس، مونرتر پنوئیدهای فنلی، گلیکوزیده، اوژنول، الکل های آلفاتیک، تانن ها، ترکیبات بی فنل مونوترپنوئیدها، اسید کافئیک، اسید رزمارینیک، ساپونین ها، آپی ژنین، اسید اولئانولیک، اسید اورسولیک، اسید لابیاتیک، تری ترپن ها، فلاونوییدها و ترکیبات تلخ می باشد.(yazdani et al, 2006; Bisset et al.,2001). ترکیبات موثر ضدمیکروبی در عصاره آویشن باغی حاوی فلاوونوئیدهایی ماننداپی ژنین، نارینژین، لوتئولین و روغنهای فرار محتوی تیمول وکارواکرول می باشد. عصاره آویشن دارای خواص ضد اسپاسم، خلط آور، ضد نفخ و ضد میکروبی می باشد که این اثرات مربوط به تیمول و کارواکرول است. عصاره آویشن به طور گسترده در خمیر دندان ها، کرم ها، لوسیون ها و صابون ها و در صنایع غذایی برای تهیه فراورده های غذایی مورد استفاده قرار می گیرد et al., 1996 ) Leu ) .
امروزه در راستای حذف و یا کاهش ترکیبات شیمیایی و سنتزی در موارد غذایی، تحقیقات زیادی انجام شده است. درهمین زمینه تلاش های زیادی برای یافتن آنتی اکسیدان های طبیعی از منابع گیاهی صورت گرفته است. امروزه در صنعت از آنتی اکسیدان های سنتزی BHA یا TBHG برای به تاخیر انداختن اکسیداسیون چربیها استفاده شده اما به دلیل اثرات بد تغذیه ای و سرطان زا بودن این ترکیبات استفاده از آنتی اکسیدان طبیعی مورد توجه قرار گرفته است Abdalla and Roozen, 1999)).
بنابراین، در این پژوهش هدف این است با توجه به مضرات نیترات و نیتریت مورد استفاده در فرآورده های گوشتی و اثرات آنتیاکسیدانی و ضدباکتریایی مشاهده شده از عصاره آویشن، در این تحقیق سعی بر آن است که با به کارگیری این اسانس به جای بخشی از نیتریت سدیم در سوسیس بتوان سلامت و ایمنی این محصول را افزایش داد.
1-2-2- فرضیه های تحقیق (هر فرضیه به صورت یک جمله خبری نوشته شود):
- عصاره آویشن در طول مدت انبارداری بر ویژگی های شیمیایی نظیر TVN و عدد پراکسید در سوسیس تاثیر می گذارد؛
- عصاره آویشن در دوران ماندگاری بر ویژگی های میکروبی نظیر شمارش تام میکروبی و شمارش سرما دوست ها در سوسیس تاثیر می گذارد؛
- اثر آویشن در بالا بردن ماندگاری سوسیس وابسته به مقدار عصاره است؛
- تیمار سوسیس با عصاره آویشن بر ویژگیهای حسی و ارگانولپتیكی وحسی سوسیس نظیر عطر، طعم و پذ یرش كلی آن توسط مصرف كننده تاثیر گذار می باشد؛
1-2-3- اهداف مشخص تحقیق (شامل اهداف علمی، کاربردی، آرمانی و ضرورت های خاص انجام تحقیق):
- تعیین ویژگی های شیمیایی نظیر TVN و عدد پراکسید در سوسیس تیمار شده با عصاره ی آویشن در طول مدت انبارداری
- تعیین ویژگی های میکروبی نظیر شمارش تام میکروبی و شمارش سرما دوست ها در سوسیس تیمار شده با عصاره ی آویشن در طول مدت انبارداری
- تعیین بهترین مقدار عصاره آویشن به منظور بالا بردن ماندگاری سوسیس
- تعیین ویژگیهای حسی و ارگانولپتیكی و حسی سوسیس نظیر عطر، طعم و پذ یرش كلی آن توسط مصرف كننده
1-3- تعاریف و واژه ها
1-3-1- نمک سود کردن گوشت
نگهداری کردن گوشت با کمک سدیم کلراید (نمک معمولی)، نیترات سدیم (شوره) و نیتریت سدیم که فقط اجازه رشد به باکتری های نمک دوست می دهد و از رشد کلستریدیوم بوتولینوم ممانعت می کند. نیتریت یک عامل موثر حفاظتی می باشد و نیترات حین فرایند رسیدن به نیتریت تبدیل می گردد. رنگ قرمز گوشت فرآوری شده بدلیل تشکیل شکل نیتروزومیوگلوبین از میوگلوبین می باشد (Bender, 2006).
1-3-2- بوتولیسم
یک شکل نادر از مسومیت غذایی می باشد که توسط یک نوروتوکسین قوی که بوسیله باکتری کلستریدیوم بوتولینوم تولید می گردد بوجود می آید. حداقل 7 نوع توکسین مختلف شناسایی شده اند که بوسیله حرارت غیر فعال می شوند. این شکل از مسومویت اگرجه نادر می بشد اما کشنده است اگرآنتی توکسین به فرد مسوم تجویز نگردد. این نام از بوتولوس به معنی سوسیس گرفته شده است نظر به اینکه اولین بار این بیماری در سوسیس و در کشور آلمان (1735) دیده شد. هم اکنون محدوده عظیمی از مواد غذایی شامل گوشت، ماهی، شیر، میوه جات و سبزیجاتی که به صورت ناقص مورد فرآوری قرار گرفته اند در معرض این بیماری هستند (Bender, 2006).