انسان و محیط زندگیش همواره دو واژه قابل تفکر و بحث انگیز است که بر اساس آثار بجای مانده پیشینیان و از ماورای قرنها و بلکه هزاران سال قبل مورد سوال بوده و در هر دوره­ای به فراخور حال و همراه با پیشرفت بشر و از دیدگاه های مختلف مطالعات زیادی درباره آن انجام گرفته است. شکی نیست که طبیعت و محیط زندگی و نوع اقلیمی منطقه همیشه از نعمات ارزانی شده از طرف خداوند را بی دریغ در اختیار بشر قرار داده و از ابتدایی­ترین حوایج تا نهایت تمناهای او را برآورده است. آنچنانکه این وابستگی­ها روز به روز بیشتر شده و آدمی حتی فکر یک لحظه جدایی از محیط زندگی مناسب را از خود دور ننموده و مدام در جستجوی مامن و مسکن و محیط دلخواه در مهاجرت و تکاپو بوده است.

این روند تا قرون اخیر و قبل از صنعتی شدن جامعه انسانی ادامه داشته است. ولی اکنون با تغییرات و بلکه اختلافاتی که توسط بشر در زوایای مختلف محیط زندگیش پدیدار گشته این تعادل طبیعی بهم خورده است به موازات صنعتی شدن جوامع انسانی میزان بهره­وری از طبیعت و اقلیم آن و نعمات آن بطور تصاعدی و بی رویه افزایش یافته است. آنچنانکه حتی طبیعت قادر به پالودن کردن نخاله­های دست ساخته بشری نمی ­باشد.

با نگاهی گذرا به ممالک صنعتی توسعه یافته فاصله میان انسان و محیط و کسیختگی وابستگی­های عاطفی بشر نمایان می­گردد. انسان امروزی با دست خود محیط زندگی را چنان آلوده نموده که در برخی از کشورهای صنعتی حتی هوای تنفس مورد نیاز به سهولت در دسترس او قرار ندارد.

این گسیختگی روابط و ایجاد خلاء عاطفی در انسانها بگونه­ای در تزاید است که روز به روز بر تعداد بیماران و بویژه بیماریهای روانی و عصبی افزوده شده و هر روز پیش از بیش گامهای خود را بطرف نابودی تندتر می­سازد.

با شرحی که گذشت و به مصداق اینکه علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد. لزوم چاره اندیشی اساسی جهت جلوگیری از آلودگی محیط زیست و اقلیم منطقه و متعاقب آن پیشگیری از نابودی انسان و امنیت و آسایش زندگی با تمام خصوصیات زندگیش به شدت احساس می­ شود.

خوشبختانه کشور ما در زمره کشورهای توسعه یافته می­باشد که تعادل طبیعی آن در مقایسه با کشورهای توسعه یافته علیرغم بی­توجهی­های گذشته تا حد نسبتاً زیادی پا برجا مانده است که جهت تداوم این تعادل ضمن استفاده از مخازن و منابع موجود آن، استفاده بی­رویه را نیز باید بطور کلی منسوخ نمود تا قبل از رسیدن به بن بست­هاییکه در بالا بدان اشاره شد به رشد و شکوفایی صنعتی و کشاورزی دست یافته و همچنین در خصوص زباله­های دفن شده هم بصورت اصولی و بهداشتی دفن شده و از طرفی مکانیابی محل دفن زباله و وضع موجود و ارائه راهکارهای مناسب و بهتر برای جمع­آوری و جداسازی و بازیافت و جلوگیری از آلودگی محیط زیست و اقلیم منطقه که شاهد محیطی سالم و پاکیزه و آب و هوای مناسب در شهر جعفرآباد مغان داشته باشیم، سوق داده شود.

این پایان نامه با عنوان نقش آلودگی زباله­های دفن شده در جعفرآباد مغان بر محیط زیست و اقلیم منطقه در 5 فصل به شرح زیر تدوین شده است:

فصل اول: کلیات تحقیق

فصل دوم:مبانی نظری تحقیق

فصل سوم:ویژگی های جغرافیایی محدوده مطالعاتی

فصل چهارم:یافته های تحقیق

فصل پنجم:ارزیابی فرضیه،نتیجه گیری و پیشنهادات. که امید است مورد توجه مسئولان اجرایی و برنامه ریزان مرتبط با نواحی شهری قرار گیرد.

1-1.بیان مسئله و ضرورت انجام تحقیق

توجه به محیط زیست و آلودگی و حفظ سلامتی انسان و کلیه موجودات کره زمین و طبیعت سالم و پاک یکی از اصول اساسی در بقای زندگی و استفاده از مواهب خدادادی است که به وفور در اختیار ما قرار دارد. کنترل آلودگی محیط از جمله مواد زاید جامد، بخش مهمی از این وظیفه را تشکیل می­دهد که با توجه به اصول و موازین بهداشتی اقتصادی جایگاه ویژه­ای را در علوم و فنون جدید به خود اختصاص داده است. بدین لحاظ باید تا حد امکان به مواردی همچون اهمیت مسئله شناخت و طبقه ­بندی مواد، سیستم­های جمع­آوری و حمل و نقل و روش های دفع و دفن مواد و عدم آلودگی محیط زیست شهری و اقلیمی منطقه مورد توجه قرار گیرد. همچنین بایستی مبادرت به ارائه راهکارهای اساسی در جهت بهبود شرایط و بهینه­سازی تکنولوژی موجود در مدیریت مواد زاید جامد و زباله­های شهری جمع­آوری شده توسط شهرداری در حد کلان اقدام نمود که در صورت اعمال، بازتاب آن تأثیر اساسی در حفظ بهداشت و سلامت محیط زیست جامعه و اقلیم منطقه ما خواهد داشت.

توجه به امر بهداشت و سلامت جامعه و رعایت جنبه­ های پیشگیری قبل از درمان بدون توجه به سیستم­های جمع­آوری و دفع مواد زاید که سبب آلودگی در شهر­ها و روستاههای کشور است، امکان­ پذیر نیست. اشاعه بیماری کیست هیداتیک، بروز گهگاه و با انواع بیماریهای پوستی و سلسله بیماریهای سرطان­زا و سکته­های نابهنگام در جوامع کنونی که معمولاً به مواد فساد­پذیر و پس ماندهای شیمیایی محیط زیست و اقلیم منطقه نسبت داده می­ شود. ماحصل تداخل صدها نوع مواد سمی و عفونتزا با زباله­های شهری و انتشار آنها در آب و خاک و هوای زندگی روزمره ماست.

یکی از عوامل مهم و نقش اساسی در خصوص آلودگی محیط زیست و اقلیم منطقه که باید توجه ویژه­ای به خطرات و زیانهای ناشی از عدم کنترل زباله­های شهری و صنعتی و غیره را شناسایی نموده و در سیستم جمع­آوری به حمل و نقل توجه خاصی گردیده و به روش های دفع زباله از قبیل سوزاندن، کمپوست و دفن بهداشتی نیز اهمیت داده شده و در زمینه بازیافت نیز آگاهی کامل داشته باشد. تا بتوانیم از آلودگی محیط زیست و اقلیم منطقه را تا حد امکان کاهش داد. از اینرو قبل از شروع بحث، پرسش زیر را در پیش رو خواهیم داشت:

• در مورد جلوگیری از آلودگی محیط زیست و اقلیم منطقه، مکانیابی محل دفن زباله و وضع موجود و ارائه راهکارهای مناسب و بهتر جهت جمع­آوری و جداسازی و بازیافت و یا دفن بهداشتی آن در شهر باید چه اقداماتی را انجام داد.

در سال­های اخیر افزایش روز افزون تولید مواد زاید جامد شهری موجب شده، حفاظت محیط زیست از آلودگی خاك ناشی از دفن بی­رویه زباله اهمیت فراوانی را به خود اختصاص دهد. انسان و بسیاری از موجودات به شیوه ­های مختلف، تولید كننده زباله هستند و كنترل آنها نوعی تضمین سلامت و بقای محیط زیست به شمار می­رود. جمعیت شهرها زیادتر می­ شود، ساختمانهای یک و دو طبقه به ساختمانهای چند طبقه در وسعت محدود تراکم پیدا می­ کند. فضاهای سرانه در شهرهای بزرگ کمتر و کمتر شده و با تولید زباله بیشتر در وسعت کمتر رابطه پیدا می­ کند. از طرف دیگر پیشرفتهای علمی و صنعتی و مصرف روز افزون مردم تولید سرانه زباله را نیز افزایش می­دهد و در چنین اوضاعی مسئله زباله در شهرها مشکل پیچیده­ای را ایجاد می­ کند. تلنبار کردن و بطور غیر اصولی و غیربهداشتی جمع­آوری و حمل و نقل و دفع زباله در جاهای پرجمعیت با خودپالایی طبیعی سازگار نیست و آنرا شکست داده و محیط را آلوده ساخته و باعث شیوع بیماریهای خطرناک از قبیل بیماریهای روده­ای و انواع مسمومیت­ها می­ شود. با توجه به شرح مختصری که گذشت اولویت و ارجحیت دادن به مسئله زباله به خودی خود نمایان و مشهود است و از آنجا که شهر جعفرآباد شهر جدید التاسیس بوده و بر شاهراه اصلی پارس­آباد به بیله­سوار و گرمی واقع گردیده و از سوی دیگر به علت برخورداری از امکانات رفاهی و تفریحی مردم اکثر روستاهای اطراف به شهر جعفرآباد سرازیر شده و جمعیت آن از رشد بالایی به نسبت سالهای قبل برخوردار گردیده، بطوریکه جمعیت کنونی جعفرآباد به حدود 15 هزار نفر بوده است. روستای چالما کندی نیز با جمعیتی بالغ بر 14700 نفر تا سالهای آینده به عنوان یکی از محله­های جدید برای شهر جعفرآباد محسوب خواهد شد. با توجه به مطالب ارائه شده فوق بعلت اینکه زباله به عنوان یک معضل بزرگ برای شهر جعفرآباد محسوب می­ شود و یکی از اولویت­های اصلی جهت بهبود و ساماندهی اوضاع شهری بحساب می­آید.