طرح‌ریزی

این بخش، طرح‌ریزی فعالیت‌های کاری شرکت شامل اقدامات کاهش ریسک(که از فرایند ارزیابی و مدیریت ریسک انتخاب شده‏اند) را بیان می‏کند.

این بخش طرح ریزی برای عملیات جاری، مدیریت تغییرات و توسعه اقدامات مقابله با وضعیت اضطراری را شامل می‌گردد.

1-5- کلیات

شرکت بایستی در برنامه کلان کاری خود، برنامه‌‌هایی را برای دستیابی به اهداف و معیارهای عملکرد HSE نگهداری نماید.

این برنامه‌ها بایستی شامل مورد ذیل باشد:

• شرح روشنی از اهداف.
• تخصیص مسئولیت‌ها برای برقراری و دستیابی به اهداف و معیارهای عملکرد در هر وظیفه و سطح مرتبط سازمان.
• روش‏هایی که بواسطه آنها اهداف قابل دست‌یابی می‏باشند.
• نیازمندی‏های منابع
• برنامه‌ زمان‏بندی استقرار
• برنامه‌هایی برای ایجاد انگیزه و تشویق کارکنان در جهت ایجاد فرهنگ مناسب HSE.
• سازوکارهایی برای ایجاد بازخور به کارکنان درباره عملکرد HSE.
• فرایند شناسایی کارکنان و گروه‌های کاری که عملکرد HSE خوبی داشته‌اند (مانند طرح‏های جائزه ایمنی) .
• سازوکار ارزیابی و پیگیری.

 2-5- یکپارچگی سرمایه

شرکت بایستی روش‏‌های اجرایی را نگهداری نماید به منظور اطمینان از اینکه تأسیسات و تجهیزاتی بحرانیHSE، که طراحی، ساخته، تهیه، بکار گرفته، نگهداری و/ یا بازرسی می‏شوند، برای مقصود مورد نظر و تطابق با معیارهای تعریف شده مناسب هستند. ارزیابی قبل از خرید یا قبل از ساخت تجهیزات و تأسیسات جدید، بایستی شامل ارزیابی روشنی از تناسب‌ آنها برای تأمین الزامات HSE باشد و بایستی بر طراحی به عنون بهترین اقدام پیشگیرانه برای کاهش ریسک و اثرات سوء  HSE تاکید نماید.

روش‏‌های‏اجرایی وسیستم‌های اطمینان از یکپارچگی سرمایه بایستی (علاوه بر سایر موارد) به یکپارچگی ساختاری، محدودسازی فرایند، کنترل احتراق و سیستم‌های حفاظتی، آشکارساز، توقف ناگهانی تولید، مقابله با وضعیت اضطراری و حفظ زندگی توجه نمایند. انحراف از رویه‏های طراحی مصوب و استانداردها بایستی فقط پس از بازنگری و تائید بوسیله کارکنان منصوب و/ یا مسئولین ذیربط انجام گرفته و دلیل این انحراف نیز بایستی مستند گردد.

3-5- روش‌‌های اجرایی و دستورالعمل‌های کاری

1-3-5- توسعه روش‌‌های اجرایی

فعالیت‌هایی که فقدان روش‏های‏اجرایی مکتوب برای آنها می‏تواند منجر به تخطی از خط‏مشی HSE یا نقض الزامات قانونی یا معیارهای عملکرد ‌گردد، بایستی شناسایی شوند. روش‏‌های‏اجرایی مکتوب و استانداردها برای چنین فعالیت‌هایی و تعریف اینکه آنها چطور باید اجراء شوند (خواه این کارها توسط کارکنان شرکتی انجام ‌گیرد یا دیگران) بایستی تهیه گردد.

تمامی روش‏‌های‏اجرایی مکتوب، بایستی بطور ساده، صریح و قابل فهم بیان شده و نشان دهنده مسئولیت‌های افراد، روش هایی که بایستی بکار گرفته شوند، و درجای مناسب، معیارها و استانداردهای عملکرد که بایستی برآورده شوند، ‌باشد.

روش‏های اجرایی برای خرید و فعالیت‏های پیمانکاری، جهت حصول اطمینان از اینکه تأمین ‏کنندگان و آنهایی که از طرف شرکت کار می‏کنند، با الزامات خط‏مشی مرتبط به آنها منطبقند، مورد نیاز است.

2-3-5- صدور دستورالعمل‌های کاری

دستورالعمل‏های کاری، روش انجام وظایف را در سطح محیط کاری، توسط کارکنان شرکتی یا بوسیله دیگران، تعریف می‌کند. انجام غیر صحیح وظایف بحرانیHSE، پتانسیل ایجاد نتایج سو‌ء HSE را به دنبال دارد بنابراین در مورد این وظایف، دستورالعمل‏های کاری بایستی مستند شده و در اختیار کارکنان مربوطه قرار گیرد.

4-5- مدیریت تغییر

شرکت بایستی روش‏‌های اجرایی را برای طرح‌ریزی و کنترل تغییرات موقت و دائمی در کارکنان، واحدهای تولیدی، فرایندها و روش‏‌های اجرایی نگهداری نماید، تا از نتایج سوء HSE اجتناب گردد.

این روش‌های اجرایی بایستی برای بیان موضوعات HSE مرتبط، براساس ماهیت تغییرات و نتایج بالقوه ناشی از آنها مناسب باشد. و بایستی موارد ذیل را بیان نماید:

• شناسایی و مستند نمودن تغییر  پیشنهادی و نحوه پیاده‌سازی آنها.
• تعیین مسئولیت‌ بازنگری و ثبت خطرات بالقوه HSE ناشی از تغییر یا پیاده‌سازی آن.
• مستند نمودن تغییر مورد توافق، و روش‌اجرایی پیاده‌سازی آنها، شامل:
• ‌اقدامات مربوط به شناسایی خطرات بالقوه HSE و همچنین ارزیابی و کاهش ریسک‌ها و اثرات آنها.
• الزامات آموزشی و ارتباطات.
• محدودیت زمانی، اگر وجود دارد.
• الزامات پایش و تصدیق.
• معیار پذیرش و اقدامی که می‌بایست در صورت بروز عدم‌انطباق انجام گیرد.
• فرد دارای اختیار برای تائید پیاده‌سازی تغییر پیشنهادی.

روش‌‌های اجرایی باید تشریح کنند که شرکت چگونه مفاهیم مقررات جدید یا اصلاح شده را تفسیر و ارزیابی می کند و چگونه الزامات قانونی تجدید نظر شده را در سیستم مدیریت HSE منظور می کند.

برنامه‌های جداگانه‌ای  به منظور مدیریت HSE عملیات جدید (برای مثال، مرتبط با دارائی‌ها، طرح‌های توسعه، بازسازی‌ها، محصولات، خدمات یا فرایندها)، و یا عملیات اصلاح شده‌ای که اصلاحات در آن به صورت معنی‌داری جنبه‌های مختلف HSE را معرفی می کند برای تعریف موارد ذیل می‌بایست ایجاد گردد:

• اهداف HSE که بایستی بدان دست یافت.
• سازوکارهایی برای دستیابی به آنها.
• منابع مورد نیاز برای دستیابی به اهداف HSE.
• روش‌های اجرایی برای برخورد با تغییرات و اصلاحات، هنگام اجرای پروژه‌ها.
• سازو کارهای اصلاحی که بایستی به منظور تعیین چگونگی اجرا و اندازه‌گیری کفایت آنها بکار گرفته شوند.

طرح‌ریزی وضعیت اضطراری و غیر مترقبه

شرکت بایستی روش‌های اجرایی را به ‌منظور شناسایی وضعیت‌های اضطراری قابل پیش‌بینی از طریق بازنگری و تجزیه و تحلیل سیستماتیک، نگهداری نماید. یک سابقه از چنین وضعیت‌های اضطراری بالقوه بایستی ایجاد شده و در دوره‌های زمانی مناسب به‌ر‌روزآوری گردد تا از مقابله اثربخش با آنها اطمینان ایجاد گردد.

شرکت می‌بایست نسبت به توسعه، مستند نمودن و نگهداری طرح‌هایی برای مقابله با چنین وضعیت‌های اضطراری بالقوه اقدام نماید و چنین طرح‌هایی را با موارد ذیل ارتباط دهد:

• کارکنان فرماندهی و کنترل
• خدمات اضطراری
• کارکنان و پیمانکارانی که ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.
• سایر افرادی که احتمال دارد تحت تأثیر قرار گیرند.

طرح‌های وضعیت اضطراری بایستی موارد ذیل را پوشش دهد:

• سازمان، مسئولیت‌ها، اختیارات و روش‌های اجرایی برای مقابله با وضعیت اضطراری و کنترل بلایا، شامل برقراری ارتباطات داخلی و خارجی.
• سیستم‌ها و روش‌‌های اجرایی برای تامین پناه، تخلیه، نجات و معالجات پزشکی کارکنان.
• سیستم‌ها و روش‌‌های اجرایی برای پیشگیری، تخفیف و پایش تأثیرات زیست‏محیطی فعالیت‏های اضطراری.
• روش‌های‌اجرایی برای ارتباط با افراد دارای اختیار، خانواده‌ها و سایر طرف‌های ذیربط.
• سیستم‌ها و روش‌‌های اجرایی برای بسیج تجهیزات شرکت، تسهیلات و کارکنان.
• ترتیبات و روش‌های اجرایی برای بسیج منابع شخص ثالث برای پشتیبانی در موقعیت‌های اضطراری.
• ترتیباتی برای آموزش تیم‌های مقابله و آزمایش روش‌های اجرایی و سیستم‌های اضطراری.

برای ارزیابی اثربخشی طرح‌های مقابله، شرکت بایستی نسبت به نگهداری روش‌‌های اجرایی برای آزمایش طرح‌های وضعیت اضطراری از طریق اجرای سناریو و دیگر روش‌های مناسب، در فواصل زمانی مقتضی اقدام نماید، این کار برای تجدید نظر در آنها برای آشکار کردن تجربیات کسب شده، انجام می‌گیرد.

همچنین بایستی روش‌های اجرایی برای ارزیابی دوره‌ای تجهیزات اضطراری مورد نیاز و نگهداری آنها در یک وضعیت آماده، در محل وجود داشته باشد.

6- استقرار و پایش

این بخش بیان می‏کند که فعالیت‏ها  چگونه بایستی اجرا و پایش شوند و چگونه اقداماصلاحی در هنگام ضرورت انجام می‏گیرد.

1-6- فعالیت‌ها و وظایف

فعالیت‌ها و وظایف بایستی بر اساس روش‌های‌اجرایی و دستورالعمل‏های‌کاری توسعه داده شده در مرحله طرح‌ریزی یا قبل از آن بر طبق خط‌مشی HSE اجرا شوند:

• در سطح مدیریت ارشد، توسعه اهداف استراتژیک و طرح‌ریزی فعالیت‌های سطح بالا، بایستی با توجه به خط‌مشی HSE اجرا شود.
• در سطح سرپرستی و مدیریت، راهنماهای مکتوب مرتبط با فعالیت‌ها (که نوعا شامل فعالیت‏های زیادی می‏باشند)، که بطور طبیعی شکل برنامه‌ها و روش‌های‌اجرایی را بخود خواهد گرفت.
• در سطح کار کارگاهی، راهنماهای مکتوب مربوط به وظایف که بطور طبیعی شکل دستورالعمل‏های کاری را به خود می‌گیرد که در تطابق با سیستم کار ایمن صادر شده است (مانند: مجوزهای انجام کار، روش‌‏های عملیاتی هم‌زمان، روش‌های مسدود کردن مسیر عبور، نظامنامه انجام عملیات مجاز).

مدیریت بایستی از اجرا و تصدیق فعالیت‌ها و وظایف مطابق با روش‌های‌اجرایی مرتبط اطمینان حاصل کند و در برابر آن پاسخگو باشد. این مسئولیت و‌ تعهد مدیریت به اعمال خط‌مشی‌ها و برنامه‌ها، در کنار سایر وظایف، شامل حصول اطمینان از دستیابی به اهداف HSE می‌باشد و اینکه معیارهای عملکرد و حدود کنترلی نقض نمی‌شوند.

مدیریت بایستی از کفایت مستمر عملکرد HSE شرکت از  طریق پایش فعالیت‏ها اطمینان حاصل نماید.

 2-6- پایش

شرکت بایستی نسبت به نگهداری روش‌های‌اجرایی برای پایش جنبه‌های مرتبط با عملکرد HSE و ایجاد و نگهداری سوابق نتایج، اقدام نماید. برای هر فعالیت یا ناحیه مرتبط، شرکت بایستی:

• اطلاعات پایش بدست‌آمده را شناسایی و مستند کند و دقت مورد نیاز نتایج را مشخص نماید.
• روش‏های‌اجرایی پایش و موقعیت ها و دفعات اندازه‌گیری را مشخص و مستند نماید.
• روش‌‏های‌اجرایی اندازه‌گیری کنترل کیفیت را ایجاد، مستند و نگهداری نماید.
• روش‌‏های‌اجرایی را برای تبادل داده ها و تفسیر آنها ایجاد و مستند کند.
• اقداماتی که باید هنگام نقض معیارهای عملکرد انجام گیرد را ایجاد و مستند نماید.
• صحت داده‌های واصله را هنگامی که سیستم‏های پایش، معیوب تشخیص داده می‏شوند، ارزیابی و مستند نماید.

پایش

شرکت بایستی نسبت به نگهداری روش‌های‌اجرایی برای پایش جنبه‌های مرتبط با عملکرد HSE و ایجاد و نگهداری سوابق نتایج، اقدام نماید. برای هر فعالیت یا ناحیه مرتبط، شرکت بایستی:

• اطلاعات پایش بدست‌آمده را شناسایی و مستند کند و دقت مورد نیاز نتایج را مشخص نماید.
• روش‏های‌اجرایی پایش و موقعیت ها و دفعات اندازه‌گیری را مشخص و مستند نماید.
• روش‌‏های‌اجرایی اندازه‌گیری کنترل کیفیت را ایجاد، مستند و نگهداری نماید.
• روش‌‏های‌اجرایی را برای تبادل داده ها و تفسیر آنها ایجاد و مستند کند.
• اقداماتی که باید هنگام نقض معیارهای عملکرد انجام گیرد را ایجاد و مستند نماید.
• صحت داده‌های واصله را هنگامی که سیستم‏های پایش، معیوب تشخیص داده می‏شوند، ارزیابی و مستند نماید.
• سیستم‏های اندازه‌گیری را از تنظیمات یا صدمه توسط افراد غیر مسئول محافظت نماید.

روش‌های‌اجرایی برای هر دو نوع پایش کنشی و واکنشی مورد نیاز می باشند. پایش کنشی، اطلاعاتی را پیش از وقوع هر رویداد، بیماری یا صدمه به محیط‌زیست، فراهم می کند. این پایش شامل کنترلی است که با الزامات سیستم مدیریت HSE (یعنی روش‌های‌اجرایی) تطبیق داده می‏شود، برای تعیین اینکه آیا اهداف و معیارهای عملکرد برآورده شده‌اند. پایش واکنشی اطلاعاتی را درباره رویدادهایی (شامل رویدادهایی که به خیر گذشته، بیماری یا صدمه به محیط‏زیست) که اتفاق افتاده‏اند ایجاد و نگرشی برای راه‌های پیشگیری از رویدادهای مشابه در آینده فراهم می‏کند.

3-6- سوابق

شرکت بایستی نسبت به نگهداری یک سیستم ثبت سوابق به منظور اثبات میزان انطباق خود با خط‌مشی HSE و الزامات آن اقدام نماید. این اقدام همچنین به منظور ثبت میزان برآورده شدن اهداف برنامه‌ریزی شده و معیارهای عملکرد، انجام می‌گیرد.

روش‌های‌اجرایی برای اطمینان از یکپارچگی، قابلیت دسترسی و کنترل چنین سوابقی بایستی نگهداری شوند، چنین سوابقی بایستی شامل سوابق مرتبط با پیمانکار و خرید، نتایج ممیزی‌ها و بازنگری‌ها (بخش 7 را ببینید)، سوابق آموزشی و سوابق پزشکی کارکنان ‌باشد.

مدت‌زمان‌های نگهداری سوابق بایستی ایجاد و ثبت شوند و روش‌های‌اجرایی بایستی به‌ منظور در دسترس بودن یا محرمانه بودن آنها، نگهداری شوند.

4-6- عدم انطباق و اقدام اصلاحی

شرکت بایستی مسئولیت‌ و اختیارات را برای شروع تحقیق و اقدام اصلاحی در مورد رویدادهای نامنطبق با الزامات مشخص مرتبط با سیستم مدیریت HSE و عملیات یا نتایج آن تعریف نماید. موقعیت‌های عدم انطباق ممکن است بوسیله برنامه‌های پایش، در قالب ارتباط با کارکنان، پیمانکاران، مشتریان، نهادهای دولتی یا جامعه یا از تحقیق پیرامون رویدادها (بخش 5-6 و 6-6 را ببینید) شناسایی شوند.

شرکت بایستی روش‌های اجرایی برای چنین تحقیقاتی و اقدامات اصلاحی را نگهداری نماید، که این کار با مدیریت وظایف و فعالیت‌های‌ افراد مرتبط، در مشورت با نماینده مدیریت برای انجام موارد ذیل صورت می‏پذیرد:

• آگاه کردن طرف‌های مرتبط.
• تعیین سلسله عوامل و علت ریشه‌ای محتمل.
• ایجاد یک طرح اجرایی یا یک طرح بهبود.
• شروع اقدامات پیشگیرانه متناسب با نوع عدم انطباق.
• اعمال کنترل‌های لازم برای اطمینان از اینکه همه اقدامات پیشگرانه مؤثر واقع شده‌اند.
• تجدیدنظر روش‌های‌اجرایی به‏منظور یکپارچگی اقدامات جهت پیشگیری از تکرار مجدد، انتقال تغییرات به کارکنان مربوطه و اعمال آنها.

5-6- گزارش وقایع

سازمان بایستی روش‌هایی را برای ثبت و گزارش‌دهی داخلی رویدادهایی که از عملکردHSE  متاثر شده‌اند یا می‌توانستند متأثر شوند، نگهداری نماید، به‌طوریکه درس‌های عبرت مربوطه، فرا گرفته شده و اقدامات مناسب صورت گیرد. (بخش  6-6 را ببینید)

بایستی یک سازوکار معین برای گزارش رویدادها به مراجع قانونی تا حدی که قانون معین کرده است تعریف شود و یا برای حدی فراتر از آن، چنانچه خط‌مشی شرکت در ارتباطات خارجی الزام کرده باشد.

6-6- پیگیری وقایع

هم شرایط فوری رویداد و هم نقاط ضعف بنیادی سیستم مدیریت HSE که سبب پدید آمدن رویداد می‏گردد، بایستی‌ شناسایی گردد تا قضاوت توسط افراد مسئول را امکان‏پذیر سازد و اقدامات پیگیرانه لازم انجام گیرد.

سازوکار و مسئولیت‌ها برای پیگیری حوادث بایستی بوضوح تعریف شود. این سازوکار بایستی بصورت گسترده‏ای شبیه به روش‏های‏اجرایی پیاده‏سازی اقدام اصلاحی در موارد عدم انطباق با سیستم مدیریت HSE باشد.

مسئولیت‌های تعریف شده برای پیگیری یک رویداد بایستی متناسب با شدت وقوع یا نتایج بالقوه آن باشد.

ممیزی و بازنگری

این بخش ارزیابی دوره‌ای عملکرد، اثربخشی و تناسب پیوسته سیستم را  بیان می‌کند.

1-7- ممیزی

شرکت بایستی روش‏های‏اجرایی را برای ممیزی‌ها، که به عنوان یک بخش عادی کنترل کسب و کار می‏باشند را  نگهداری نماید، به ‏منظور تعیین:

• اینکه آیا عناصر و فعالیت‌های سیستم مدیریت HSE با مقدمات طرح‌ریزی شده تطابق داشته و به طور مؤثر استقرار می‌یابند یا خیر.
• کارکرد موثر سیستم مدیریت HSE در اجرای خط‌مشی، اهداف و معیارهای عملکرد HSE شرکت.
• تطابق با الزامات قانونی مرتبط.
• شناسایی نواحی بهبود که منجر به پیشرفت بهتر مدیریت HSE می‌شود.

به همین منظور شرکت بایستی یک برنامه ممیزی  با توجه به موارد ذیل نگهداری نماید:

• فعالیت‌ها و نواحی مشخصی که بایستی ممیزی شوند. ممیزی‏ها  بایستی عملیات سیستم مدیریت HSE و میزان همبستگی آن با فعالیت‌های صف را پوشش دهد و بایستی بطور خاص عناصر زیر مربوط به مدل سیستم مدیریت HSE را بیان نماید:
• سازمان، منابع و مستندسازی.
• ارزیابی و مدیریت ریسک.
• طرح‌ریزی.
• پیاده‏سازی و پایش.
• تناوب ممیزی فعالیت‌ها/ نواحی مشخص. ممیزی‌ها بایستی بر اساس سهم یا سهم بالقوه فعالیت‌های مرتبط، با عملکرد HSE و نتایج ممیزی‌های قبلی تعیین ‌گردد.
• مسئولیت‌ها برای ممیزی فعالیت‌ها / نواحی مشخص شده.

معاهدات ممیزی و روش‏های‏اجرایی بایستی ایجاد و نگهداری شوند. نکات ذیل بایستی پوشش داده شوند.

• تخصیص منابع به فرایند ممیزی.
• نیازمندی‏های کارکنان و بخصوص آن مواردی که تیم ممیزی دارا می‏باشد:
• استقلال کافی از فعالیت‌های ممیزی شده به‏منظور توانمندسازی اهداف و قضاوت عادلانه‌.
• مهارت ضروری در زمینه‌های مرتبط.
• کمک از متخصصین متعدد، در صورت نیاز.
• روش‌هایی برای انجام و مستندسازی ممیزی‌ها، که ممکن است شامل استفاده از پرسشنامه‏ها، چک‏لیست‏ها، مصاحبه‏ها، اندازه‌گیری‏ها و مشاهدات مستقیم گردد که با نوع فعالیتی که ممیزی می‏شود، مرتبط است.
• روش‏های اجرایی برای گزارش یافته‌های ممیزی به روشی کنترل شده به افرادی که مسئول فعالیت/ ناحیه ممیزی شده هستند، که این افراد بایستی به موقع در مورد فعالیت‌های اصلاحی گزارش شده و فرصت‌های بهبود اقدام نمایند. گزارش‌دهی بایستی بیانگر:
• انطباق و عدم انطباق سیستم مدیریت HSE با الزامات مشخص.
• اثربخشی سیستم مدیریت HSE استقرار یافته در دست‌یابی به اهداف و معیارهای عملکرد.
• پیاده‏سازی و اثربخش بودن اقدامات اصلاحی از ممیزی‏های قبلی.
• نتیجه‏گیری‏ و توصیه‏ها.
• سیستمی برای ممیزی و پیگیری وضعیت‏ پیاده‏سازی اقدامات پیشنهادی ممیزی‌.
• توزیع و کنترل گزارشات ممیزی.

2-7- بازنگری

مدیریت ارشد شرکت بایستی در فواصل زمانی معین، سیستم مدیریت HSE و عملکرد آن را مورد بازنگری قرار داده و از پیوستگی تناسب و اثربخشی آن اطمینان حاصل کند. بازنگری بایستی بصورت وی‍ژه موارد ذیل را بیان نماید، ولی منحصر به این موارد نیز نخواهد بود:

• نیاز به تغییرات احتمالی در خط‌مشی و اهداف در پرتو تغییر شرایط و تعهد برای تلاش در مسیر بهبود مستمر.
• تخصیص منابع برای استقرار سیستم مدیریت HSE و نگهداری آن.
• محل و/ یا موقعیت‌ها بر پایه‌ خطرات و ریسک‌های ارزیابی‏شده طرح‌ریزی وضعیت اضطراری.

فرایند بازنگری بایستی مستند شده و نتایج آن ثبت شود تا پیاده‏سازی تغییرات نتیجه‏بخش را تسهیل نماید. بازنگری بایستی برای استحکام مسمتر تلاش‌ها، برای بهبود عملکرد HSE انجام گیرد.  (محمدی و غیره 1388)

تکنیک‌ها، ابزارها و روش‌های مورد استفاده در مدیریت HSE:

2-3-4-1) الزامات و قوانین HSE:

در این قسمت ابتدا به تشریح الزامات و قوانین بین‌المللی HSE پرداخته و سپس تکنیک‌ها، ابزارها و روش‌های مورد استفاده در مدیریت HSE را مورد بررسی قرار می‌دهیم:

الزامات ملی و بین‏المللی فراوانی جهت لحاظ کردن موضوعات HSE در فعالیت‌های مختلف کسب و کار امروز وجود دارد. این الزامات در دستیابی و بهره‏گیری از انواع تکنولوژی‌ها و آموزش‌های مرتبط با آن‌ ها نیز از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در این قسمت به نمونه‏ای از این الزامات اشاره می‏شود:

2- 3-4-1-1) الزامات ایمنی و بهداشتی:

وقوع نزدیک به 250 میلیون حادثه شغلی به‏همراه بروز 160میلیون بیماری شغلی در سال که منجر به کشته شدن بیش از یک میلیون نفر و مصدومیت میلیو‏ن‏ها انسان می‏شود، اهمیت توجه به ملاحظات ایمنی و بهداشتی را در انجام فعالیت‏های مختلف گوشزد می‏نماید.

از این‏رو سازمان‏ها و نهادهای ملی و بین‏المللی متعددی به‏عنوان متولیان ایمنی و بهداشت اقدام به انجام فعالیت‏های مختلف از جمله تدوین استاندارد و تنظیم قوانین و مقررات نموده‏اند. برخی از این نهادها عبارتند از:

سازمان بین‏المللی کار(ILO)

سازمان بهداشت جهانی (WHO)

سازمان ایمنی و بهداشت حرفه‌ای (OSHA)

مرکز تحقیقات ملی ایمنی و بهداشت حرفه‌ای ( NIOSH)

انجمن ملی حفاظت در برابر آتش‌سوزی (NFPA)  (نصر آزادانی, و غیره 1388)

2-3-4-1-2) الزامات زیست‏محیطی:

با توجه به روند فزاینده آلودگی و تخریب محیط‌زیست و افزایش بی‌رویه جعیت و کاهش و نابودی منابع طبیعی و به تبع آن بروز پی‌در‌پی بحرانهای زیست‌محیطی، قوانین و مقرارات و حقوق محیط‌زیست به منزله نقطه اتکاء و وسیله‌ای موجه و مطمئن برای اعمال قوانین مدیریت خردمندانه و تحقق اهداف و اجرای برنامه‌های زیست‌محیطی تلقی می‌شود، به‏‏همین لحاظ امروزه حقوق محیط‌زیست جایگاه مهم و قابل اعتناء و در عین حال وضعیتی مستقل از سایر رشته‌ها و شعب حقوق در مباحث علوم انسانی نظری و عملی به‏دست آورده است. برابر اطلاعات و آمار مندرج در نشریات و گزارشات برنامه محیط‌زیست ملل متحد(یونپ) تاکنون حدود 280 معاهده و موافقت‌نامه بین‌المللی و منطقه‌ای در زمینه حفاظت محیط‌زیست و مسائل مرتبط با آن منعقد شده است که از این میان حدود 70 کنوانسیون و پروتکل جنبه بین‌المللی(جهانی) و مابقی جنبه منطقه‌ای داشته و بین چند کشور منطقه به امضاء رسیده است ولی مقایسه همین تعداد توافقات زیست‌محیطی در مقایسه با قراردادهای سیاسی، اقتصادی و امثال آن نشانگر اهمیت محیط‌زیست و رویکرد جهانی به سمت و سوی تلاش مشترک برای حفاظت از تنها سیاره مسکون شناخته شده می‌باشد.

باید اشاره نمود که تصمیمات کنفرانس استکهلم و حمایت‌های برنامه محیط‌زیست ملل متحد تاثیر مهمی در شکل‌گیری و توسعه حقوق محیط‌زیست و تنظیم معاهدات زیست‌محیطی داشته است. اولین کنفرانس جهانی سازمان ملل درباره انسان و محیط‌زیست معروف به استکهلم در5 ژوئن 1972 در استکهلم (سوئد) برگزار شد، نتیجه کار کنفرانس تصویب و انتشار یک بیانیه حاوی 26 اصل می‌باشد، در این بیانیه حقوق محیط‌زیست یعنی حقوق برخورداری انسان از محیط‌زیست سالم همتراز با حقوق بشر شناخته شده است. کنفرانس دوم سازمان ملل درباره توسعه و محیط‌زیست 20 سال بعد از کنفرانس استکهلم در ژوئن 1992 در ریودوژانیرو (برزیل) که به همایش زمین معروف است، تشکیل و با تصویب و انتشار بیانیه ریو حاوی 27 اصل و دستورکار21 و دو کنوانسیون مهم، فصل دیگری در زمینه تقویت همکاریهای بین‌المللی زیست‌محیطی گشوده شد. برخی از مهمترین اقدامات زیست‏محیطی در دهه‏های اخیر عبارتند از:

• • برنامه محیط زیست ملل متحد، یونپ 1972، با هدف حفظ محیط زیست بشر و تضمین حقوق بشر برای برخورداری از محیط زیست سالم و تشویق و ترغیب فعالیت‏های زیست‏محیطی در سطوح بین‏المللی و منطقه‏ای و توسعه قوانین و معاهدات بین‏المللی به‏منظور کنترل آلودگی و تخریب محیط زیست ناشی از فعالیت‏های بشری

• • کنوانسیون وین برای حفاظت از لایه ازن (1987)، در بند 6 از ماده 30 این کنوانسیون عنوان شده که اعضا تعهد می‏ نمایند در خصوص تکنولوژی‏ها یا تجهیزاتی که استفاده از آنها باعث پخش موادی که اثر سوء بر لایه ازن دارد، پژوهش و ارزیابی‏های علمی انجام دهند. پروتکل مونترال در مورد مواد کاهنده لایه ازن و روش های کاهش آنها الحاقیه اصلی این کنوانسیون می‏باشد.
  • کنوانسیون ساختاری تغییرات اقلیمی(آب و هوا) ، 1992، با هدف دستیابی به ثبات در تراکم گازهای گلخانه‏ای در جو، که از تداخل خطرناک فعالیت‏های بشر با سیستم آب و هوایی جلوگیری نماید. انجام تحقیقات علمی، تکنولوژیکی، فنی، اقتصادی و اجتماعی و نیز تبادل این اطلاعات از جمله ابزارهای دستیابی به هدف مذکور می‏باشند.

• پروتکل کیوتو در مورد کنوانسیون تغییرات اقلیم برای کاهش میزان گازهای گلخانه‏ای، 1998
• کنوانسیون تنوع زیستی ریودوژانیرو، 1992 با هدف حفظ تنوع زیستی، استفاده پایدار از گونه‏ها و سهیم شدن عادلانه و برابر در مزایای حاصل از کاربرد منابع ژنتیکی، از جمله از طریق دسترسی مناسب به منابع ژنتیکی، با در نظر گرفتن کلیه حقوق مربوط به آن منابع و همچنین از طریق تامین منابع مالی لازم
• پروتکل ایمنی زیستی، نایروبی، 2000 ، با هدف کمک و همیاری در جهت تضمین سطح مناسب حفاظت در زمینه انتقال، جابجایی و استفاده ایمن از موجودات زنده تغییر شکل یافته است که حاصل فناوری زیستی جدید هستند و ممکن است با در نظر گرفتن مخاطرات آنها برای سلامت انسان به‏ویژه نقل و انتقالات برون‏مرزی اثرات زیان‏آوری بر حفظ و استفاده پایدار از تنوع زیستی داشته باشد.

. International Labour Organization(ILO)

. World Health Organization(WHO)

. Occupational Safely and Health Administration(OSHA)

.National Institute For Occupational Safety and Health( NIOSH)

. National For Protection Association(NFPA)

. United Nations Environment Programme (UNEP)