عوارض دیررس دیابت
- نورپاتی دیابت (عوارض عصبی دیابت )
نورپاتی یا عارضهی عصبی یکی ازمهمترین عوارض دیررس دیابت است . اگر میزان قندخون به مدت طولانی بالا بماند ، گلوکز اضافی خون سبب عوارض وخیمی از جمله نوروپاتی می شود . حدود 5 تا 60 درصد دیابتیها مبتلا به نوروپاتی هستتند . عارضهی نوروپاتی ، بدون درد وپیشرفت آن نیز آرام است . نداشتن درد شاید یک شانس تلقی گردد ! اما درعینحال خطرناک نیز میباشد. بنابراین تمام دیابتیهایی که مدت ابتلای آنان از 10سال میگذرد باید به طور مرتب ازنظر مشکلات اعصاب معاینه شوند .درافراد مبتلا به دیابت ممکن است عصب وپوشش چربی آن صدمه ببیند. رگ های کوچکی که به اعصاب ، خونرسانی می کنند ممکن است مسدود شوند . در ساختمان اعصاب نیز تغییراتی رخ میدهد و ترکیبات مختلفی به وجود میآید. در برخی موارد امکان دارد نشانه های خطا به مغز منتقل شود ، دربرخی موارد نیز ممکن است هیچ علامتی در طول رشته های عصبی حرکت نکند . بروزآن عارضه ابتدا در نواحی انتهایی اعضای بدن، انگشتانپا و یا دست صورت میگیرد . این نواحی دچار سوزن سوزن ویا مورمورشدن میگردد و در صورت بیتوجهی ، به ازبینرفتن کلی عملکرد سیستم عصبی بهویژه اعصاب حسی منجر می شود وسلولهای عصبی رفتهرفته از بین میرود و بیحسی و گرفتگی عارض می گردد(خزاعی،1372؛ قاری نیت،1383).
-نفروپاتی دیابت ( عوارض کلیدی دیابت)
زمانی علائم کلینیکی ضایعات کلیوی دیابت مشخص میشوند که کلیهها دیگر توانائی ادامه فعالیت عادی خود یعنی « تصفیه ودفع مواد زائد بدن » را ندارند . دراین هنگام ، سرنوشت دیابتی همزمان با عوارض پیشرفته کلیوی ، به از دست رفتن فعالیت کلیهها و در نهایت ، دیالیز ویا پیوند کلیه میانجامد . تقریبا ٌ 40 تا 50 درصد تمام دیابتی های نوع 1و2 ، 20 تا 15 سال پس از تشخیص دیابت به نفروپاتی دیابت همراه با دفع پروتئین در ادرار ، افزایش فشارخون و کاهش فعالیت کلیه ها دچار میشوند و این درحالی است که افرادی که طول مدت ابتلا به دیابت درآنها از 10سال کمتر باشد ، به ندرت دچارعوارض کلیوی میشوند و علاوه براین باید بدانیم که پس از 25 تا 30 سال ابتلا به دیابت از خطر ابتلا به عوارض کلیوی کاسته می شود . ژن ها، کنترل نا مطلوب قند خون، افزایش فشار خون، استفادهی پیش از حد معمول از مواد غذائی حاوی پروتئین ازعوامل خطرزای بروز نفروپاتی محسوب می شود(قاری نیت،1383).
رتینوپاتی(عوارض چشمی)دیابت
بر اساس آمار موجود ، دیابت هنوز هم یکی از شایعترین علتهای نابینائی است. امروزه در کشورهای صنعتی، رتینوپاتی دیابت شایعترین علت نابینائی جمعیت فعال را تشکیل میدهد . بسیاری از افراد سالیان دراز دیابتی بوده اند اما به چشمپزشک مراجعه نکرده اند . باتوجه به اینکه دیابتیها 25 برابر بیشتر از افراد غیردیابتی درمعرض خطرنابینائی قراردارند عمدهترین وظیفهی یک دیابتی ، کنترل مستمر قندخون در حد طبیعی (140 – 60 میلیگرم درصد) وجلوگیری ازکاهش قندخون (هیپوگلیسمی) ونیزافزایش قندخون ( هایپر گلیسمی ) است . به این وسیله میتوان از ضعف بینائی و بروز اختلالات شدید جلوگیری نمود . مدت ابتلا به دیابت،کنترل قندخون، افزایش چربیها، عوامل مربوط به هورمونها بهویژه دردوران بلوغ وهنگام بارداری، عوامل خارجی چون کشیدن سیگار و مصرف الکل و یا عمل آبمروارید از عوامل تشدیدکننده مشکلات چشمی به حساب میآیند(هریس و همکاران،2011).
درماتوپاتیدیابت(عوارض پوستیدیابت)
درافراد دیابتی که از کنترل نامطلوب برخوردارند ، برخی عفونتها مثل جوش و عفونتهای قارچی دیده می شوند. اگر قندخون درحد طبیعی کنترل شود، این بیماریهای پوستی بهبود مییابند . شایان ذکراست که روی پوست 3 % ازافراد دیابتی ، ضایعهای ایجاد می شود که به آن « نکروبیوزیس لیپوئیدیکا» میگویند. این ضایعه هیچگونه ارتباطی با مدت وکیفیت کنترل دیابت ندارند و نسبت ابتلا به آن در زنان 5 برار مردان است. محل آن بیشتر روی بازو و یا ساق پا ، وقطرآن حدود 6- 2 سانتی متر است، بدون درد وعلت آن هم نامشخص است و به همین دلیل نیاز به درمان ندارند . در سال 1974 میلادی محققان یکی دیگرازعوارض دیابت به نام«چیروآتروپاتی» یا ( محدودیت حرکت مفصلی ) را که بیشتر در کودکان ونوجوانان دیابتی بهوجودمیآید کشف کرده اند. محدودیت حرکت مفصل ، بطور مشخص از پنجمین انگشت دست آغاز و بهسایر انگشتان دست منتقل می شود و رفتهرفته مفاصل بین انگشتان و کف دست را میپوشاند، « پوست کلفت و مومی شکل » از علائم آن است . این عارضه سریعترین عارضهی واقعی بالینی دیابت در کودکان ونوجوانان است . درحالیکه عارضه بدون درد است ، ناتوانی آشکاری دردست ها ممکن است بوجود آورد .تحقیقات نشان میدهد که بین 9 تا 30 درصد کودکان و نوجوانان دیابتی ممکن است به محدودیت حرکت مفصلی دچار شوند . درحال حاضر، این عارضه درمان مشخصی ندارد، اماکنترل قند خون درحد نزدیک به طبیعی بهترین راه پیشگیری میباشد(هریس و همکاران،2011) .
-سندرم پای دیابتی
سندرم پای دیابتی اهمیت بسیار زیادی درسلامت افراد دیابتی دارد . تحقیقات نشان میدهد که در کشور آلمان سالانه 22000 تا 28000 هزار نفر قطع پا در افراد دیابتی انجام میگیرد که علت اصلی آن « درمان ناصحیح و در نتیجه کنترل نامطلوب قندخون می باشد ». قطع عضو امری بدون خطر نیست . ازهر 5 نفر بیمار که تحت عمل قطع عضو از ناحیه بالای ران قرارمیگیرد 2نفر فوت می کند. درکشور آلمان از هر 30 هزار قطع عضوکه صورت میگیرد، یک نفر فوت می کند . پس از قطع یکپا خطر قطع پای دوم پس از یکسال حدود 13 % وپس از سه سال به 50% هم میرسد .نوروپاتی ( اختلال عصبی )، مشکلات عروقی، ترکیب مشکلات عروقی و نوروپاتی از مهمترین علل زخمپا است. تحقیقات متعدد نشان دادهاست که نوروپاتی 60 % و انسداد عروقی و نورپاتی بطور مشترک 2% از عوامل ایجاد کننده زخم پا میباشند(ایگد،2005؛ قاری نیت،1383) .