انتخاب بستر کشت، یک فاکتور مهم و تاثیرگذار روی کیفیت گل و گیاهان زینتی است. یکی از ضایعات آلی منطقه گیلان، پیله بادام زمینی است که از محصول بادام زمینی بدست میآید که با توجه به بالا بودن پتاسیم در ترکیب کمپوست پیله بادام زمینی، در این تحقیق هدف این است که بررسی شود آیا این ضایعه آلی توانایی تامین پتاسیم مورد نیاز گیاه را دارد؟ همچنین اثر آن بعنوان بستر رشد کاملیا، بر رشد این گیاه و جذب عناصر غذایی دیگر چگونه است؟
به این منظور، مطالعه ای در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور کمپوست پیله بادام زمینی در 5 سطح (شاهد (به نسبت حجمی 50 درصد ماسه + 50 درصد پرلیت)؛ 20 ، 40، 60 و 100 درصد) و پتاسیم در 3 سطح (0، 50 و 100 میلیگرم در لیتر) در محلول غذایی هوگلند در 15 تیمار، 3 تکرار و 45 پلات آزمایشی انجام شد. در این مطالعه ارتفاع گیاه، وزن خشک ریشه، وزن خشک اندامهای هوایی و غلظت عناصر نیتروژن ، فسفر، پتاسیم، آهن، روی و منگنز در برگ اندازهگیری شد. باتوجه به وزن خشک برگ و غلظت عناصر، جذب عناصر غذایی بر حسب میلیگرم بر گلدان اندازهگیری شد.
نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که جذب عناصر مختلف از جمله نیتروژن، فسفر و پتاسیم در بستر کشت دارای 40٪ کمپوست (M3) و در برخی موارد نهایتا تا 60٪ کمپوست (M4) در ترکیب بستر کشت، بیشترین میزان را دارا بود و با افزایش درصد کمپوست در ترکیب بستر کشت و بویژه در بستر کمپوست خالص (M5) کاهش چشمگیر جذب عناصر بهوقوع پیوست. بسترهای کشت دارای ترکیبات گیاهی (از جمله بستر کمپوست پیله بادام زمینی) با توجه به خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مناسب و اقتصادی بودن آن میتواند بهعنوان یک بستر کشت جدید جایگزین سایر بسترهای کشت موجود در ایران و دنیا معرفی شود.
کلمات کلیدی: پتاسیم، شاخص های رشد، کاملیا، کمپوست پیله بادام زمینی.
1-1- معرفی گیاه کاملیا
1-1-1- گیاهشناسی و پراکنش اکولوژیکی
کاملیا با نام علمیCamellia japonica از خانوادهCamelliaceae یاTheaceae است و جزو گونه های بومی شرق آسیا میباشد (شریعت پناهی و ظهوری، 1388). کاملیا درختچهای با برگهای سبز تیره، گیاه دائمی و برگها دائمی و دندانهدار به ضخامت برگ چای میباشد. گلها درشت و سفید و در بعضی ارقام صورتی یا قرمز است. معمولا تعداد گلبرگها زیاد بوده و در ارقامی که گل ساده دارند تعداد گلبرگها 5 عدد است. شکل گلها در بعضی واریتهها شبیه به رز و در برخی دیگر شبیه گل صد تومانی است. این گل در محلی نسبتا سایه گل میدهد و در کرج نگهداری شده و در شمال ایران در باغ نیز کشت شدهاند (خلیقی، 1389). گونه C.sinensis یک درخت همیشه سبز است ، منشا آن از چین و هند گرفته شده است، چای خوراکی میباشد و دارای برگهای زیبایی است و نیازمند سایه و نگهداری مرتب جهت رشد بهینه میباشد (شریعت پناهی و ظهوری، 1388).
1-1-2- اقلیم:
در اقلیمهای خنک و معتدل و در یخبندانهای سبک میرویند و خوب رشد میکنند. برای مناطق گرمسیری با رطوبت کم یا نواحی خیلی سرد مناسب نیستند. کاملیاها را باید از هوای داغ، باد خشک، سرما و یخبندان شدید محافظت کرد.
1-1-3- اهمیت اقتصادی
کاملیا امروزه به عنوان یک گیاه آپارتمانی و یک درختچه زینتی مهم و شناخته شده مطرح است که گونه زینتی آن در فضای سبز و گونه خوراکی آن پس از خشک کردن برگها جهت مصرف چای مدنظر است (شیراوند و رستمی، 1388؛ شریعت پناهی و ظهوری، 1388). در میان گونههای وحشی گونه C.japonica به خاطر داشتن گلهای زینتی زیبا ارزش اقتصادی بالایی دارد و بیش از 3000 رقم آن هم اکنون در سراسر جهان موجود میباشد.
1-1-4- شرایط کاشت
کاملیا جهت کاشت نیازمند ترکیبی از خاک جنگلی و ماسه است. در تابستان کاملیا می تواند در حرارت اتاق رشد کند و از اواسط پاییز تا اوایل زمستان در دمای 8 درجه سانتی گراد میتوان آن را نگهداری کرد. این گیاه نیاز آبی متوسطی دارد و پتانسیل بستر کاشت برای آن گزارش نشده اما پتانسیل مناسب بستر جهت رشد اکثر گیاهان زراعی و باغی بین 5/6 تا 5/7 است (وزوایی، 1370؛ شریعت پناهی و ظهوری، 1388؛ محمدی ترکاشوند، 1387).
1-1-5- روش تکثیر
روشهای مناسب تکثیر آن را میتوان قلمه نیمه خشبی در بهار دانست. همچنین پیوند نیز روش تکثیر مناسبی برای کاملیا است (شریعت پناهی و ظهوری، 1388؛ خلیقی، 1389).
1-2- اهمیت تولید گیاهان زینتی
تولید تجاری گیاهان زینتی، یک کشت و کار جهانی است. ارزش اقتصادی آنها در دو دهه گذشته، به طور معنیداری افزایش یافته است و پتانسیل زیادی برای پرورش مداوم آن در آینده، هم در بازارهای داخلی و هم بازارهای بین المللی وجود دارد. گیاهان گلدانی آپارتمانی بزرگ از قبیل بگونیا، فیکوس، آنتوریوم، داودی، بنفشه آفریقایی و اسپاتیفیلوم در کشورهای توسعه یافته تولید میشوند. کشور هلند در صادرات گیاهان زینتی شامل گیاهان گلدانی، مثل بگونیا، فیکوس، سیکلامن، فیلودندرون، بنفشه آفریقایی، اسپاتیفیلوم و آزالیا، سرآمد میباشد (روت و همکاران، 2006).
1-3- بیان مسئله و هدف از انجام تحقیق
بسترهای کشت ممکن است از مواد مختلفی با هدف مشخصات فیزیکی و تغذیهای بهینه تهیه شوند ولی مواد آلی مناسب جهت بستر گران بوده و تهیه آنها مشکل است، با این حال نیاز مبرم وجود دارد که مواد جایگزین پیت، که از آن بهعنوان یک ماده آلی عمومی استفاده می شود، انتخاب شوند به صورتیکه بتوان بهطور موفقیتآمیزی از آنها استفاده کرد (بنیتو و همکاران، 2005).
انتخاب بستر کشت، یک فاکتور مهم و تأثیرگذار روی کیفیت نهال بذری است (جانکاسکین و همکاران، 2008). رشد و نمو مطلوب گیاهان و قابلیت دسترسی مداوم از نظر اقتصادی، نخستین معیار برای یک بستر کشت تجارتی میباشد. بستر کشت تجارتی علاوه بر نگهداری آب با زهکشی خوب و ایجاد مکانی مناسب برای استقرار ریشهها، باید عاری از مواد سمی، آفات و بیماریها باشد (هیگاکی و ایمامورا، 1985). ضروریات پایهای برای بستر کشت گیاه، ثبات و پایداری شیمیایی در حد عالی، سبک وزن بودن، ارزان بودن، عاری بودن از آفات و بیماری، فراوانی منابع مواد تشکیل دهنده بستر کشت میباشد (ارکیسلی و همکاران، 2003). از طرفی بستر کشت باید نفوذپذیر بوده و استحکام و قدرت کافی داشته تا گیاه را محکم نگهداشته و همچنین توانایی بستر کشت برای حفظ آب و انتقال گازها احتمالاً برای حفظ کیفیت گیاه مهم بهنظر میرسد (درسبول، 2010).
از آنجا که امكان بازتولیدی خاک پیت در مكانهای بهره برداری شده به دلیل فرایند پیچیده و شرایط ویژه تشكیل آن حتی در پروسه زمانی طولانی مدت، دور از تصور میباشد. این عوامل موجب شده تا محققین دنیا به فکر بسترهایی باکیفیت مناسب و قیمت پایین باشند، از این رو استفاده از مواد با کیفیت بالا و قیمت ارزانتر به جای پیت مورد توجه قرار گرفته است (کرومفولز و همکاران، 2000).
پرورش گیاهان در بسترهای کشت بدون خاک، به دلیل مزایای متعدد نظیر کنترل تغذیه گیاه، کاهش بروز بیماریها و آفات و افزایش کمیت و کیفیت محصول نسبت به کشت خاکی در حال گسترش است. خصوصیات مواد مختلف مورد استفاده به عنوان بستر کشت، به طور مستقیم و غیر مستقیم بر رشد گیاه و تولید محصول اثر دارد (وردونک و همکاران، 1982). اخیراً انواع بستر کشت بدون خاکی که به طور معمول مورد استفاده قرار میگیرند شامل بقایای چوب، پوست درختان، پوست برنج، شن، پرلیت، ورمیکولیت، پیت ماس و راک وول میباشد (فائو، 2009).
از طرفی با افزایش آگاهی از خطرات زیست محیطی ضایعات به علاوه نیازی که به دفن بهداشتی یا بازیافت آنها وجود دارد و همچنین بهمنظور کاهش مصرف منابع تجدیدناپذیر مثل پیت، استفاده بیشتر از بیوسالیدهای کمپوست شده در کشاورزی بههمراه بسترهای کشت مفید و استفاده صحیح و متناسب از کودهای شیمیایی توصیه شده است (بوگبی، 2002؛ پاپافوتیو، 2004). ضایعات ارگانیک همانند ضایغات شهری، لجن فاضلاب، کود حیوانی و دامی، کاغذ، ضایعات هرس و بستر قارچ و هر ضایعه سبز دیگری پس از کمپوست شدن میتواند جایگزین پیت در بستر کشت شود نتیجه خوبی دربرداشته باشد (جایسینگ و همکاران، 2010).
پیله بادام زمینی با داشتن ساختمان فیبری در گذشته به منظور اصلاح و اصولاً به صورت مخلوط با خاکهای معدنی در بستر گلدانی برخی از گیاهان گلدار در گلدان به کار برده میشد و باعث افزایش خلل و فرج می شود. ساختمان الیافی پیله بادام زمینی به نسبت دارای عمر کوتاه در مخلوط گلدانی بوده و در حضور کود و آب سریع تجزیه می شود (دنیس و همکاران، 2003).
تولید تجاری گیاهان زینتی، یک کشت و کار جهانی است. ارزش اقتصادی آنها در دو دهه گذشته، به طور معنیداری افزایش یافته است و استعداد زیادی برای پرورش مداوم آن در آینده هم در بازارهای داخلی و هم بازارهای بین المللی وجود دارد (روت و همکاران، 2006). به دلیل عدم وجود بستر کشت مناسب و استاندارد برای صادرات گیاهان زینتی، تحقیق و بررسی جهت پر کردن این خلأ در تولید تجاری گیاهان زینتی همچنان در حال بررسی است. اکثر گیاهان گرمسیری برگ زینتی برای استفاده داخل آپارتمان، در بستر کشت با پایه پیت، معمولاً در پیت اسفاگنوم کاشته میشوند (روبرت و همکاران، 1999).
بر اساس آزمایشات قبلی کمپوست پیلهبادامزمینی دارای میزان پتاسیم بالا است (علیدوست و همکاران،1390). با این وجود بررسی می شود که پتاسیم موجود در کمپوست پیله بادام زمینی قابل جذب گیاه کاملیا بوده و توان تامین پتاسیم گیاه در شرایط عدم و کمبود پتاسیم محلول غذایی را دارد.همچنین اثر کمپوست پیله بادام زمینی و محلول غذایی حاوی پتاسیم در بستر کشت گلدانی برروی شاخص های رشد و جذب عناصر غذایی توسط گیاه کاملیا بررسی شود.
-1- عوامل موثر بر عملکرد و کیفیت گیاهان باغی
از مهمترین عوامل موثر بر تکثیر در محیط کشت طبیعی، میتوان به بسترهای کاشت، پیش تیمارهای کاشت، محلولهای غذایی، کودها و نهادههای شیمیایی و استفاده از کودهای زیستی، مواد آلی (که بعضاً به عنوان بستر کشت نیز در گیاهان زینتی و باغی استفاده میشوند) و تلقیح با میکروارگانیسمها و برخی جانداران خاص، نوع مواد گیاهی و … اشاره کرد (خوشخوی، 1389؛ مفاخری و همکاران، 1390).
2-2- بسترهای کشت
محصولات گلخانه میتوانند در هر ماده غیر سمی که عناصر ضروری، آب و اکسیژن را فراهم کند، پرورش یابند. به طور کلی ترکیب دو یا بیشتر از دو ماده در بستر کشت مورد استفاده قرار میگیرد تا روزنههای هوایی مطلوب، حفظ رطوبت، مواد غذایی و چگالی حجمی مناسب را فراهم کنند. ترکیبات بستر گلدانی براساس فراوانی و در دسترس بودن در ناحیه خاص، مورد استفاده قرار میگیرند. با این وجود، علیرغم فراوانی هر ترکیب بستر کشت در محل جغرافیایی خاص خود، ترکیباتی از قبیل پیت ماس، ورمیکولیت، پرلیت و اخیراً پوست کاج به طور گستردهای در دسترس تولیدکنندگان میباشند. اگرچه استعمال شن و خاک در کل سطوح تولید محصولات گلخانهای معمول میباشد ولی به طور گستردهای در ترکیب فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی متفاوت میباشند (ماتکین و همکاران، 1957).
ترکیبات بستر گلدانی اغلب مطابق با نظر خود تولیدکنندگان، هزینه بستر، در دسترس بودن و نیز تجربه کاری که تولیدکنندگان با یک ماده خاص، به عنوان بستر کشت گلدانی دارند، انتخاب میشوند. امروزه بسیاری از تولیدکنندگان سعی می کنند مواد دیگری از قبیل پوسته بادام زمینی[1]، خاک اره[2] و پوست درختان را انتخاب کنند. به منظور استفاده از این مواد در ترکیبات بستر کشت، جهت بهبود کیفیت گیاهان تولیدی، در درجه اول نیاز به کمپوست کردن آنها میباشد. پرورشدهندگان در درجه اول باید مواد جدید به عنوان بستر کشت را، در بلوکهای کوچکی از گیاهان مورد آزمایش قرار دهند تا در صورت احتمال خطر به کل گیاهان آسیب جدی وارد نشود (ماتکین و همکاران، 1957). بسترهای كشت بر اساس وجود خاك در آن ها به دو دسته (دوله و ویلكینز، 1999)، شامل بسترهای کشت همراه با خاک و بدون خاک تقسیم میشوند.
2-3- استفاده ازضایعات آلی به عنوان بستر کشت
برخی مطالعات نشان دادند که ضایعات ارگانیک همانند ضایعات شهری، لجن فاضلاب، کود حیوانی و دامی، کاغذ، ضایعات هرس و بستر قارچ و هر ضایعه سبز دیگری پس از کمپوست شدن میتواند جایگزین پیت در بستر کشت شوند و نتیجه خوبی در بر داشته باشد (جایسینگ[3] و همکاران، 2010). بررسیهای انجام شده بر روی فیکوس بنجامین رقم استارلایت در محیط کشت حاوی یک قسمت پیت و یک قسمت تفاله زیتون (به صورت حجمی ) نشان داد که این گیاه بلندترین ارتفاع را در طی یک دوره 10 ماهه رشد داشته است ( چن[4] و همکاران ، 1998).
این تحقیق نشان داده که مخلوط پیت و کمپوست در تمامی پارامترهای اندازه گیری شده بهترین نتیجه را داشته است (پاپافوتیو[5] و همکاران ، 2005). از کمپوست تفاله زیتون به عنوان جایگزین پیت برای پرورش چند گیاه زینتی استفاده و پیشنهاد کردند که این کمپوست میتواند به نسبت 25٪، 50٪ و 75٪ (بصورت حجمی) جایگزین پیت مصرفی به ترتیب برای پرورش سینگونیوم پودیفیلیوم[6]، کوردلین[7]، فیکوس بنجامین[8] شود. در تحقیق نشان داده شد که 100 گرم کمپوست آزولا در مقایسه با سطوح دیگر (250 و 400 گرم) ، رشد گیاه فیکوس بنجامین ابلق را سریع تر کرده و چندین ویژگی مهم دیگر چون ارتفاع، قطر ساقه ، وزن خشک، رنگ برگ گیاه را در بسترهای کشت به کار گرفته شده [پرلیت + پیت (4:1) و کمپوست ضایعات چای + خاکبرگ (4:1) و کمپوست ضایعات چای + کمپوست پوست درخت (1:1)] بهبود میبخشد (محبوب خمامی و پاداشت، 1380).
وردونک[9] و همکاران (1988) کمپوستهای حاصل از ضایعات تنباکو (منبع ازت دار) و پوست درخت را برای کشت دو گیاه فیکوس برگ پهن[10] و برگ انجیری[11] مورد استفاده قرار دادند، کمپوست حاصل از 10٪ ضایعات تنباکو و 90٪ پوست درخت روی ارتفاع این گیاهان و تعداد برگ آنها اثر بسیار مطلوبی داشت و این ترکیب را به عنوان ترکیب مناسب برای گیاهان زینتی معرفی کردند. خلیقی و پاداشت دهکایی (1379) اثر کمپوستهای مختلف را در رشد و نمو گل جعفری پاکوتاه مورد آزمون قرار داده و نتیجه گرفتند که کمپوست حاوی 50٪ آزولا + 50٪ پوست درخت و همچنین 25٪ پوست درخت +75٪ آزولا بهترین اثر را روی شاخصهای رشد گل جعفری داشتند.
در طول دهه 1960 نیز پرورش دهندگان گل و گیاهان زینتی در سراسر ایالات متحده کوشش کردند که از ضایعات چوب به عنوان جایگزین پیت در محیط کشت گلدانی استفاده کنند تا این که هزینه تولید را کاهش دهند و امروزه پوست کاج کمپوست شده وسیع ترین کاربرد را در محیطهای کشت گلدانی به عنوان جایگزین پیت پیدا کرده است (هویتینگ و همکاران ، 1991).
در تحقیقی در خصوص اثر ورمی کمپوست بر عملکرد جعفری ، بیشترین قطر ساقه، وزن و اندازه گل، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه مربوط به تیمار 60 درصد ورمی کمپوست و 30 درصد ماسه و 10 درصد خاک بود، ولی بیشترین ارتفاع بوته مربوط به تیمار 60 درصد پیت و 40 درصد پرلیت بود. بیشترین تعداد شاخه جانبی در تیمار 20 درصد کمپوست به همراه 30 درصد ماسه و 50 درصد خاک مشاهده گردید. ورمی کمپوست در بسیاری از صفات اندازه گیری شده نسبت به پیت برتری داشت و تاثیر کمپوست بهتر از پیت بود (شادانپور و همکاران، 1390).
خلیقی و پاداشت دهکایی (1379) اثر کمپوست هایی مختلف را در رشد و نمو گل جعفری پاکوتاه مورد آزمایش قرار داده و نتیجه گرفتند که کمپوست حاوی 50 درصد آزولا+ 50 درصد پوست درخت و همچنین 25 درصد پوست درخت + 75 درصد آزولا بهترین اثر را روی شاخصهای گل جعفری داشتند. اسپییر[12] و همکاران (2004) نشان دادند که با افزودن کمپوست لجن فاضلاب عملکرد چغندر قند افزایش پیدا کرد.
باسانتیا[13] و همکاران (2011) در زمینه ی اثر ورمی کمپوست بر گل دهی گل جعفری رقم سراکولا نشان دادند، که بیشترین رشد رویشی و ارتفاع گیاه، تعداد شاخه جانبی و وزن گل با مصرف 25 درصد کودهای npk ده تن در هکتار ورمی کمپوست به دست آمد، که میزان رشد با نسبت مصرف ورمی کمپوست متناسب بود.
اسمیت[14] و همکاران (1992)، لجن شهری کمپوست شده را جایگزین مناسبی برای پیت خزه در بسترهای کشت دارای پوست درخت کاج برای پرورش شمشاد رسمی و کوکب کوهی تشخیص دادند. ولشاور[15] و همکاران (1988) با به کار گیری مخلوطی از 50٪ کمپوست زباله شهری و 50٪ دیگر از پوست درختان و یا پیت به عنوان بستر کاشت به این نتیجه رسیدند که این مخلوط تاثیر معنی داری نسبت به پیت خالص به عنوان شاهد در رشد گیاه کوردیلین ، داشته است. آنجلو[16] و همکاران (1988)، 25 نوع بستر کشت متفاوت برای دیفن باخیا[17] و بنت القنسول[18] را مورد آزمایش قرار دادند. ترکیبات پیت اسفاگنوم[19]، پوست درخت کمپوست شده و کمپوست نشده، پرلیت، خاک برگ شن و هیدروژن با نسبتهای مختلف با همدیگر مخلوط شدند. در طی آزمایش، میزان نگهداری آب مناسب است. پرلیت نیز به میزان 20٪ به عنوان بهترین زهکش ایفای نقش نمود. در بسترهایی که از پوست درخت کمپوست نشده استفاده شده بود به دلیل بالا بودن نسبت کربن به ازت ، زرد شدن برگ گیاهان و توقف رشد ایجاد شد. در بسترهای حاوی پوست درخت کمپوست شده به دلیل میزان نگهداری پایین آب نسبت به پیت نتیجه بهتری بخصوص در دیفن باخیا به دست آمد.
2-4- برخی خصوصیات بسترهای كشت
2-4-1-جرم مخصوص ظاهری بسترهای كشت
جرم مخصوص ظاهری به جرم خشك واحد حجم تركیبات بستر اطلاق می شود. شن بالاترین میزان جرم مخصوص و پرلیت، پایینترین میزان جرم مخصوص را دارد. به طور كلی بسترهایی با جرم مخصوص ظاهری بین 5/0تا 15/0 گرم بر سانتی متر مكعب برای اغلب گیاهان زینتی توصیه میشوند (دوله و ویلکینز، 1999).